Της φυλακής τα νούμερα, δεν είναι για μελέτες
Όπως εθιμοτυπικά γίνεται σε κάθε μεστό δημοκρατικό καθεστώς που αγκαλιάζει τη νεκρο-ζωντάνια των ψηφοφόρων του, κάθε σχέδιο νόμου που πάει προς ψήφιση συνοδεύεται και από τον αντίστοιχο σε έκταση, ποιότητα και ένταση διάλογο. Και αφού προσπεράσουμε σφαίρα την παραπάνω αθλιότητα, ας πληροφορηθούμε από τον γεμάτο μνημονιακές τύψεις υπουργό Δικαιοσύνης, Αντώνη Ρουπακιώτη, ότι οι ελληνικές φυλακές είναι άθλιες καθώς «δεν υπάρχουν ούτε γιατροί στις φυλακές, γιατί συνεχώς κόβονται κονδύλια, ακόμη και για το φαγητό».
«Έλληνας κρατούμενος» (Εικονογράφηση από τον Mάνο Συμεωνάκη)
Όμως, ο νέος σωφρονιστικός κώδικας που κατατέθηκε, προβλέπει έναν σκασμό από πράγματα που θα κάνουν την αληθινή δήλωση του υπουργού να μοιάζει με μια κακιά στιγμή (συν ότι θα τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση). Για παράδειγμα, η δυνατότητα πρόσβασης των κρατουμένων στο ίντερνετ αποτελεί μια αφάνταστη ελπίδα στη θεραπεία της ψυχοπαθογένειας που προκαλείται από τον εγκλεισμό σε κελιά που δεν πέφτει καρφίτσα.
«Υπερπλήρωση καταστημάτων», «υπερπληθυσμός κρατουμένων», συμφωνούν όσοι ασχολούνται με το ζήτημα. «Το 70% των κρατουμένων είναι αλλοδαποί», μας τρομάζει σε μια από αυτές τις easy going επιτροπές της Βουλής ο Γιάννης ο Λαγός, βουλευτής της Χρυσής Αυγής. Αναπαράγει την ανησυχία του πολύπειρου αρχιφύλακα Αντώνη Αραβαντινού:
«Βρίσκεται σε εξέλιξη ένας βίαιος εποικισμός των φυλακών από το αλλοδαπό στοιχείο. Δεν είμαι ρατσιστής (σ.σ: ναι, αυτή η διαολεμένη φραστική εκκίνηση) αλλά οι αδύναμοι κρατούμενοι αυτή τη στιγμή είναι οι έλληνες. Το 70% των κρατουμένων είναι μουσουλμάνοι και αυτοί μεταξύ τους είναι χωρισμένοι στα δύο», λέει ο αρχιφύλακας και προσθέτει: «φοβόμαστε και εμείς από αυτά που συμβαίνουν μέσα στις φυλακές, όταν ακούμε κάθε μέρα να μας φωνάζουν κρατούμενοι ‘γ… την Ελλάδα σας’».
Αγαπητέ κρατούμενε
Έτσι είναι, δεν μπορείς αγαπητέ κρατούμενε να βρίζεις την «Ελλάδα μας» διότι αυτή, εμείς, εκείνοι, οι άλλοι, κάποιοι τελοσπάντων, έχουμε αναλάβει τον «ασφυκτικό» σωφρονισμό σου και την επανένταξή σου σε μια κοινωνία που επουλώνει (βοηθάμε όλοι, τι να κάνουμε) το τραυματισμένο ΑΕΠ της.
Για το τέλος, αγαπητέ κρατούμενε, σου υπενθυμίζουμε, χωρίς να σε μπερδέψουμε με τα λόγια του κ. Αραβαντινού, ότι ο ίδιος, ο νέος σωφρονιστικός κώδικας λέει πως «απαγορεύεται κάθε δυσμενής διακριτική μεταχείριση των κρατουμένων, ιδίως εκείνη που βασίζεται στο φύλο, στη φυλή, το χρώμα, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, το θρήσκευμα, την περιουσία ή τις ιδεολογικές πεποιθήσεις». Να τον έχεις εικόνισμα λοιπόν από δω και στο εξής, γιατί που να ψάχνεις τώρα για το δίκιο σου στα παλιά, όταν σε δίκαζαν;
Επιστρέφοντας στη συζήτηση περί ποσοστών, καταλήγουμε με τη βοήθεια «ειδικών» και πατριωτών πάνω απ’ όλα ότι κάπου τόσοι και κάπως τέτοιοι είναι οι αλλοδαποί κρατούμενοι στις φυλακές: επικίνδυνοι για τους Έλληνες. Γι’ αυτό λοιπόν, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, άτυπος σύμβουλος του κουκουλοκτόνου πρωθυπουργού Αντώνιου Σαμαρά, δεν έχει λόγο να μην «σπρώξει» το ποσοστό πάνω από το 70%. Στις 11 Απριλίου του 2012 γράφει στην εφημερίδα «Δημοκρατία»: «Εχοντας πλέον µια αναλογία αλλοδαπών µε τους Ελληνες κρατουµένους που ξεπερνά το 70% προς 30%. Ανάµεσά τους πολλοί σκληροί ισλαµιστές».
Σύμφωνα όμως με τα διαθέσιμα στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης που αφορούν το 2012 (1η Ιανουαρίου), οι 7887 αλλοδαποί κρατούμενοι στο σύνολο των 12.479 κρατουμένων αποτελούν το 63%. Επίσης, πουθενά στον πίνακα του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν υπάρχει η πληροφορία για την χώρα προέλευσης των κρατουμένων (η ΕΛΣΤΑΤ διατηρούσε σχετικά στοιχεία μέχρι το 2008). Ταυτόχρονα όμως, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που δείχνουν το «ξεχείλωμα» των στοιχείων ανάλογα με τον ομιλητή και την περίσταση.
Σε συνέντευξή του, τον Οκτώβριο, ο Μάριος Οικονομάκης, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού, μας πληροφορεί ότι οι «ελληνικές φυλακές είναι πλέον και με τη βούλα πολυφυλετικές – πάνω από το 50 τοις εκατό των εγκλείστων είναι αλλοδαποί οι οποίοι στην πλειονότητά τους προέρχονται από χώρες που έχουν εμπλακεί σε πολεμικές συρράξεις ή βρίσκονται σε εμφύλια διαμάχη (Αφγανοί – Ιρακινοί – Βορειοαφρικανοί, Καυκάσιοι κ.α.)».
Εδώ η διαφορά από τα στοιχεία που είναι αναρτημένα στο site του υπουργείου μεγαλώνει αρκετά, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά για την αξιοπιστία της διαδικασίας. Οι απαντήσεις που μου μεταφέρθηκαν ήταν σχεδόν ευθείες: άγνοια για τη συλλογή, τη μεθοδολογία και την επιλογή των συγκεκριμένων μεγεθών.
Να σημειωθεί ότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι η συλλογή στοιχείων από τις φυλακές είναι μια διαδικασία με πολλές «τρύπες»· άλλες φυλακές δεν στέλνουν στοιχεία, άλλες τα συμπληρώνουν ανελλιπώς, η εικόνα της κίνησης των κατάδικων και των υπόδικων είναι άλλη στην αρχή και άλλη στο τέλος του έτους κλπ κλπ. Ωστόσο, και για να αποκηρύξουμε την όποια «στοιχειολατρία», το θολό τοπίο των στοιχείων για τους κρατούμενους μπορεί να λειτουργήσει υπέρ εκείνων που θέλουν να «κάνουν πολιτική». Με ποιον τρόπο; Λέγοντας ό,τι τους βολεύει και όποτε τους βολεύει.
Delirium 